Αιτίες θηλωμάτων στο ανθρώπινο σώμα

Τα θηλώματα είναι μικρά καλοήθη νεοπλάσματα που εμφανίζονται σε διάφορα μέρη του ανθρώπινου σώματος. Μπορούν να εμφανιστούν ξαφνικά σε οποιαδήποτε ηλικία χωρίς να προκαλούν σωματική ταλαιπωρία. Οι άνθρωποι βιώνουν ψυχολογική δυσφορία για τέτοιες απροσδόκητες εκπλήξεις και αναρωτιούνται: από πού προέρχονται τα θηλώματα;

Κύριος ένοχος

Προκαλεί την εμφάνιση ενοχλητικών νεοπλασμάτωνιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων.Μόλις εισέλθει στο σώμα, πολλαπλασιάζεται ενεργά στα επιθηλιακά κύτταρα και προκαλεί μια ασθένεια που ονομάζεται θηλωμάτωση. Σήμερα είναι γνωστές περισσότερες από 100 ποικιλίες του, μεταξύ των οποίων υπάρχουν ιδιαίτερα ύπουλοι τύποι που συμβάλλουν στον κακοήθη εκφυλισμό των αρχικά ειρηνικών θηλωμάτων.

Είναι περίεργο ότι η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού (περίπου το 90%) είναι φορείς αυτού του ιού. Επιμένει στον άνθρωπο εφ' όρου ζωής και δεν προκαλεί το σχηματισμό ειδικής ανοσίας.

Προκειμένου να εξεταστούν πλήρως οι λόγοι για την εμφάνιση θηλωμάτων στο ανθρώπινο σώμα, αυτή η διαδικασία πρέπει να χωριστεί σε δύο στάδια:

1. Διείσδυση του παθογόνου του θηλώματος στο σώμα.
2. Ενεργοποίηση ιών.

Πώς εισέρχεται ο ιός των θηλωμάτων στο σώμα;

1. Σεξουαλική οδός

   Αυτός είναι ο πιο συνηθισμένος τρόπος για να εισέλθει ο ιός στο σώμα ενός μη μολυσμένου συντρόφου από ένα μολυσμένο άτομο. Μέχρι πρόσφατα θεωρούνταν πρακτικά το μοναδικό.

   Τις περισσότερες φορές, η μόλυνση με τον ιό συμβαίνει κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής χωρίς προστασία. Μερικές φορές μια μόνο στενή επαφή είναι αρκετή για να μολυνθείτε. Η βλεννογόνος μεμβράνη γίνεται η ίδια η πύλη μέσω της οποίας ο ιός εξαπλώνεται σε άλλα όργανα.

   Η πιθανότητα μόλυνσης δεν εξαρτάται από τον τύπο της σεξουαλικής επαφής. Δεν αποκλείεται τόσο κατά τις παραδοσιακές όσο και κατά τις στοματικές ή πρωκτικές επαφές. Υπάρχει πιθανότητα μετάδοσης του ιού κατά τη διάρκεια στενών σχέσεων μεταξύ ομοφυλόφιλων ζευγαριών.

   Το ασφαλές σεξ δεν είναι πανάκεια για μόλυνση. Ακόμη και τα προφυλακτικά δεν μπορούν πάντα να προστατεύσουν από αυτήν την κοινή ασθένεια. Συμβαίνει ότι οι αιτιολογικοί παράγοντες του ιού δεν υπάρχουν στα ίδια τα γεννητικά όργανα, αλλά στο σώμα στη βουβωνική χώρα. Κατά τη διάρκεια της στενής επαφής, τέτοια μέρη συνήθως δεν προστατεύονται.

   Το πρώτο σήμα που δείχνει ότι ο ιός έχει εισέλθει στο σώμα μέσω αυτής της μεθόδου μετάδοσης θα είναι η εμφάνιση κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων (ανωγεννητικά κονδυλώματα) που εντοπίζονται στην περιοχή των γεννητικών οργάνων.

2. Από μητέρα σε παιδί

   Αυτή η μέθοδος μεταφοράς είναι δυνατή στις ακόλουθες περιπτώσεις:

   • Ενδομήτρια μόλυνση του μωρού. Τέτοιες καταστάσεις είναι αρκετά σπάνιες, αλλά η ιατρική επιστήμη τις γνωρίζει. Ο ιός των θηλωμάτων τείνει να διεισδύσει στον πλακούντα.
   • Εάν μια γυναίκα έχει θηλώματα στα εξωτερικά γεννητικά όργανα, το παιδί μπορεί να μολυνθεί χωρίς να περάσει από το κανάλι γέννησης. Κατά τη διάρκεια του τοκετού, αυτός ο ιός περνά σχεδόν πάντα από τη μητέρα στο παιδί.

3. Οικιακός τρόπος

   Τέτοιες περιπτώσεις είναι πολύ λιγότερο συχνές, αλλά εξακολουθεί να υπάρχει πιθανότητα εμφάνισης θηλώματος με αυτόν τον τρόπο. Ο αιτιολογικός παράγοντας των θηλωμάτων δεν είναι μόνο πολύ ενεργός. Θεωρητικά, υπάρχει παντού: στα μέσα μαζικής μεταφοράς, σε γραφεία, νοσοκομεία, καταστήματα, σχολεία και νηπιαγωγεία.

   Σε ορισμένες περιπτώσεις, ένα άγγιγμα σε έναν φορέα του ιού είναι αρκετό για να εμφανιστεί μια έκπληξη με τη μορφή μιας νέας ανάπτυξης στο δέρμα. Επομένως, η γνωριμία του στην καθημερινή ζωή είναι μια πολύ πραγματική προοπτική.

Πώς συμβαίνει αυτό;

• Μέσω οικιακών ειδών.Οι ιοί των θηλωμάτων μπορούν να μεταδοθούν εάν ένας φορέας του ιού και ένα υγιές άτομο χρησιμοποιούν τα ίδια προϊόντα περιποίησης και υγιεινής. Μερικές φορές ακόμη και μια απλή χειραψία μπορεί να προκαλέσει μόλυνση.

• Σε δημόσιους χώρους.Τα λουτρά, οι σάουνες και οι πισίνες είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα από αυτή την άποψη, επειδή οι παθογόνοι μικροοργανισμοί τείνουν να εξαπλώνονται γρήγορα σε ένα υγρό περιβάλλον. Υπάρχει πιθανότητα οι λάτρεις του γυμναστηρίου να έχουν επίσης μια δυσάρεστη έκπληξη. Όταν επισκέπτεστε τέτοια μέρη, θα πρέπει να τηρείτε ιδιαίτερα προσεκτικά τους κανόνες προσωπικής υγιεινής.

  Ο κίνδυνος μόλυνσης σε αυτές τις περιπτώσεις αυξάνεται απότομα εάν υπάρχει έστω και μικρή βλάβη στο δέρμα. Γίνονται ένα είδος πύλης μέσω της οποίας ο αιτιολογικός παράγοντας του θηλώματος εισέρχεται αμέσως στο σώμα.

• Αυτομόλυνση.Τα θηλώματα μπορεί να εμφανιστούν σε νέα σημεία στο ανθρώπινο σώμα ως αποτέλεσμα κανονικών διαδικασιών υγιεινής (ξύρισμα, κόψιμο νυχιών). Ακόμη και μικρές βλάβες στο δέρμα παρέχουν ένα άνετο περιβάλλον για την εισαγωγή και την αναπαραγωγή του ιού.

  Κάνοντας προσπάθειες να αφαιρέσουν ανεξάρτητα έναν υπάρχοντα όγκο, οι άνθρωποι συμβάλλουν στην εξάπλωση του ιού σε άλλες, μη μολυσμένες περιοχές του σώματος. Αυτό είναι ιδιαίτερα συχνό στα παιδιά. Μετά από σύντομο χρονικό διάστημα, εμφανίζονται νέες αναπτύξεις στο δέρμα και ο αριθμός τους υπερβαίνει τον αρχικό.

Ο ιός των θηλωμάτων μεταδίδεται αρκετά εύκολα (τόσο από πλευράς μεθόδων μετάδοσης όσο και από πλευράς συχνότητας μόλυνσης). Αυτός είναι ο λόγος που είναι τόσο διαδεδομένος.

Κλοπή και δόλος

Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα του ιού των θηλωμάτων είναι ότι ένα άτομο μπορεί να μην γνωρίζει ότι έχει μολυνθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο ιός ζει ήσυχα στο σώμα του, χωρίς να εκδηλώνεται με κανέναν τρόπο.

Όταν εισέρχεται στο σώμα, ο αιτιολογικός παράγοντας του θηλώματος δεν εξαπλώνεται στα εσωτερικά όργανα και συστήματα, αλλά παραμένει στα βαθιά στρώματα του δέρματος. Αυτή η φιλική γειτονιά μπορεί να διαρκέσει για χρόνια. Μόνο περιστασιακά, ένα μολυσμένο άτομο μπορεί να αισθανθεί μια ελαφριά φαγούρα ή μυρμήγκιασμα στο δέρμα.

Πιστεύεται ότι σε αυτή την κατάσταση ο ιός δεν μεταδίδεται σε άλλους.

Εάν το ανοσοποιητικό σύστημα λειτουργεί πλήρως, σε αυτό το στάδιο ο ιός μπορεί να νικηθεί και η ανάπτυξη της νόσου δεν θα ακολουθήσει.

Ξύπνα το τέρας που κοιμάται

Σε ένα σημείο, ο ιός, ειρηνικά αδρανής στο σώμα, λαμβάνει ένα σήμα δράσης και αρχίζει να εκδηλώνεται ενεργά.

Η εμφάνιση νεοπλασμάτων σε διάφορα σημεία του σώματος συμβαίνει ακριβώς μετά την ενεργοποίηση του ιού.

Ποιοι είναι οι λόγοι για την ενεργοποίηση;

• Μειωμένη ανοσία;
• Ορμονικές αλλαγές στο σώμα.
• Αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία (γηρατειά).

Ας εξετάσουμε λεπτομερώς κάθε έναν από αυτούς τους λόγους.

Μειωμένη ανοσία

Μόλις εισέλθει στο σώμα, ο ιός δεν μπορεί να αναλάβει αμέσως, καθώς αυτή τη στιγμή ενεργοποιείται το ανοσοποιητικό σύστημα - η ικανότητα του σώματος να αντιστέκεται στην εισαγωγή ξένων παραγόντων.

Όσο το ανοσοποιητικό σύστημα λειτουργεί πλήρως, εκτελώντας τις προστατευτικές του λειτουργίες, η επίδραση του ιού καταστέλλεται. Αποδεικνύεται ότι ο εχθρός δεν έχει νικηθεί εντελώς, αλλά είναι αποδυναμωμένος και σε καμία περίπτωση να βλάψει.

Ο ύπουλος ιός περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να φανεί σε όλο του το μεγαλείο. Αυτή η ευκαιρία εμφανίζεται με την παραμικρή αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος.

Τι αποδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα ενός ατόμου;

1. Χρόνιο στρες.Κάθε στρες συνοδεύεται από την απελευθέρωση μεγάλης ποσότητας ορμονών στο αίμα. Είναι ένας φυσικός αμυντικός μηχανισμός για την κινητοποίηση των φυσικών δυνάμεων και αντιδράσεων του οργανισμού. Ωστόσο, η λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος καταστέλλεται προσωρινά.

   Εάν το άγχος είναι χρόνιο, υπάρχει συνεχής καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος, το οποίο δεν είναι πλέον σε θέση να εκτελέσει πλήρως τις προστατευτικές του λειτουργίες.

2. Έλλειψη επαρκούς ανάπαυσης.Όταν ένα άτομο ξεκουράζεται, το σώμα του ανακάμπτει. Όλες οι φυσιολογικές διεργασίες επιστρέφουν στο φυσιολογικό. Τα εσωτερικά συστήματα αρχίζουν να λειτουργούν με ανανεωμένο σθένος και το ανοσοποιητικό σύστημα δεν αποτελεί εξαίρεση.
3. Μη ισορροπημένη διατροφή.Εάν το σώμα δεν λάβει την απαιτούμενη ποσότητα πολύτιμων πρωτεϊνών, θα αρχίσει αυτόματα να ανακατανέμει τα υπάρχοντα αποθέματά του. Πρώτα απ 'όλα, οι μύες θα λάβουν πολύτιμο υλικό. Όμως το ανοσοποιητικό σύστημα θα αναγκαστεί να μείνει χωρίς τα στοιχεία που χρειάζεται. Εάν ταυτόχρονα ανακαλυφθεί έλλειψη βιταμινών, η μείωση της ανοσίας είναι απλώς αναπόφευκτη.

4. Μακροχρόνιες ασθένειες, ιδιαίτερα αυτές που συνοδεύονται από τη χρήση αντιβιοτικών.Σε αυτή την περίπτωση, τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος καταστρέφονται και αυτό εξασθενεί. Είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο εάν η ασθένεια δεν αντιμετωπιστεί διεξοδικά, αλλά μόνο τα συμπτώματα εξαλείφθηκαν με τη βοήθεια θεραπειών ταχείας δράσης. Η μακροχρόνια χρήση φαρμάκων οδηγεί επίσης μερικές φορές στο να λάβει ο ιός των θηλωμάτων ένα σήμα δράσης.
5. Κακές συνήθειες.Το κάπνισμα, η κατάχρηση αλκοόλ, η χρήση ναρκωτικών και τοξικών ουσιών και άλλοι παρόμοιοι εθισμοί προκαλούν ανεπανόρθωτη βλάβη στο ανοσοποιητικό σύστημα και ως εκ τούτου συμβάλλουν στην ενεργοποίηση του ιού.

Οι αναφερόμενοι παράγοντες στερούν από το σώμα ένα αξιόπιστο προστατευτικό και το καθιστούν προσιτό στους επαγγελματίες.εξάλειψη τυχόν ιών, συμπεριλαμβανομένου του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων.

Ορμονικές αλλαγές στο σώμα

Οι ορμόνες είναι ρυθμιστές πολλών αντιδράσεων που συμβαίνουν στο ανθρώπινο σώμα. Οι αποτυχίες που συμβαίνουν στην ορμονική σφαίρα για κάποιο λόγο προκαλούν την εμφάνιση νεοπλασμάτων.

Ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι ο ιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων εξαρτάται από τις ορμόνες. Ενεργοποιείται εάν συμβούν αλλαγές στον μεταβολισμό των οιστρογόνων από το σώμα. Τα οιστρογόνα είναι μια γυναικεία σεξουαλική ορμόνη, επομένως οι γυναίκες είναι πιο ευαίσθητες στην εμφάνιση θηλωμάτων λόγω ορμονικών ανισορροπιών.

1. Εγκυμοσύνη.Πολύ συχνά, οι αλλαγές που συμβαίνουν στο σώμα μιας γυναίκας κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ενεργοποιούν τον αδρανοποιημένο ιό. Τα θηλώματα μπορεί να εμφανιστούν στα χέρια, το πρόσωπο, το λαιμό και τις μασχάλες. Η αύξηση βάρους και η εφίδρωση συμβάλλουν στην πιο ενεργή εξάπλωσή τους. Τα ρούχα, τα οποία γίνονται όλο και πιο στενά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, δημιουργούν τριβές μεταξύ του υφάσματος και του σώματος, που οδηγεί στην εμφάνιση πρόσθετων όγκων.
2. Εφηβική ηλικία.Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το σώμα υφίσταται γρήγορες ορμονικές αλλαγές που σχετίζονται με την εφηβεία. Στο πλαίσιο τέτοιων διεργασιών, εκτός από την παραδοσιακή νεανική ακμή, μπορεί να εμφανιστούν νεοπλάσματα σε διαφορετικά μέρη του σώματος στους εφήβους.
3. Λήψη ορμονικών φαρμάκων.Ορισμένες από αυτές, ως παρενέργεια, διαταράσσουν το σχηματισμό ινών του δέρματος, αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο ανεπιθύμητων αναπτύξεων στο σώμα.
4. Εμμηνόπαυση στις γυναίκες. Οι γυναίκες που έχουν περάσει τα 40 υφίστανται σημαντικές ορμονικές αλλαγές που ονομάζονται εμμηνόπαυση. Ακόμη και μια ιδανικά υγιής γυναίκα σε αυτή την ηλικία διατρέχει τον κίνδυνο να ανακαλύψει νεοπλάσματα που δεν είχαν εντοπιστεί στο παρελθόν.
5. Αποβολή, τυχόν γυναικολογικές παθήσεις.Η δραστηριότητα όλων των οργάνων του ανθρώπινου αναπαραγωγικού συστήματος και η ορμονική του κατάσταση είναι αλληλένδετα. Επομένως, τυχόν προβλήματα στο αναπαραγωγικό σύστημα είναι παράγοντες κινδύνου που συμβάλλουν στην ενεργοποίηση του ιού των θηλωμάτων.

Ηλικιωμένη ηλικία

Σε άτομα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, παρατηρείται μείωση της δραστηριότητας του ανοσοποιητικού συστήματος που σχετίζεται με την ηλικία, με αποτέλεσμα ο ιός να εισέρχεται σε ενεργό φάση. Μερικές φορές σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, τα θηλώματα εξαπλώνονται σε όλο το σώμα.

Μόλις εισέλθει στο ανθρώπινο σώμα, ο ιός των θηλωμάτων, για διάφορους λόγους, μπορεί να ενεργοποιηθεί μετά από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα.

Γνωρίζοντας τους λόγους για την εμφάνιση αυτών των ενοχλητικών νεοπλασμάτων, μπορείτε να ελαχιστοποιήσετε την πιθανότητα να εξοικειωθείτε μαζί τους.

Πρόληψη του σχηματισμού θηλωμάτων στο ανθρώπινο σώμα

• Τακτοποιημένη σεξουαλική ζωή, τακτικό σεξουαλικό σύντροφο, χρήση αντισύλληψης κατά την περιστασιακή σεξουαλική επαφή, ντους μετά από στενή επαφή. Συνιστάται και οι δύο σύντροφοι να υποβάλλονται σε τακτικές εξετάσεις από γυναικολόγο και ουρολόγο.
• Τηρείτε τα απαραίτητα μέτρα ατομικής υγιεινής, ειδικά όταν επισκέπτεστε δημόσιους χώρους. Θα πρέπει να τηρείτε απλούς κανόνες: κρατήστε τα χέρια σας καθαρά, κάντε ντους μετά την επίσκεψη στην πισίνα ή το γυμναστήριο.
• Επιλέγοντας έναν υγιεινό τρόπο ζωής, λαμβάνοντας υπόψη μια καλά δομημένη διατροφή.
• Συμμόρφωση με το καθεστώς εργασίας και ανάπαυσης.
• Έγκαιρη εξέταση της ορμονικής κατάστασης του σώματος, ακολουθούμενη από λήψη μέτρων για την ομαλοποίησή της (εάν είναι απαραίτητο).

Τα μέτρα που αναφέρονται παραπάνω δεν εγγυώνται 100% προστασία από τη μόλυνση με τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων, ωστόσο, ο κίνδυνος ανίχνευσης ανεπιθύμητων όγκων στο σώμα θα μειωθεί σημαντικά.

Ο ιός ενεργοποιείται: έχουν εμφανιστεί θηλώματα

Μετά την ενεργοποίηση, ο ιός γίνεται γνωστός μέσω του σχηματισμού θηλωμάτων. Τα πιο χαρακτηριστικά σημεία για την εμφάνισή τους είναι το περίνεο, οι παλάμες των χεριών και τα πέλματα των ποδιών και οι περιοχές των μασχαλών. Στα παχύσαρκα άτομα, οι όγκοι μπορεί να εμφανιστούν σε πτυχές του δέρματος σε όλο το σώμα.

Γιατί εμφανίζονται αναπτύξεις εδώ; Οι πτυχές του δέρματος, τα μέρη όπου συσσωρεύεται ο ιδρώτας και, κατά συνέπεια, η υγρασία, είναι ένα ιδανικό μέρος για δολιοφθορά από έναν ύπουλο εχθρό. Μόλις ενεργοποιηθεί, ο ιός είναι ικανός να δημιουργήσει ολόκληρες εστίες θηλωμάτων.

Νίκησε τον εχθρό

Η ξαφνική εμφάνιση οποιωνδήποτε ακατανόητων αναπτύξεων είναι λόγος για επίσκεψη σε γιατρό, ακόμη κι αν δεν προκαλούν καμία ενόχληση πέραν της αισθητικής. Υπάρχουν γνωστές περιπτώσεις μετατροπής θηλωμάτων σε κακοήθη νεοπλάσματα, επομένως αξίζει να αποτραπεί αμέσως αυτή η πιθανότητα ανάπτυξης γεγονότων.

Όλα τα πολυάριθμα στελέχη αυτού του ιού χωρίζονται υπό όρους σε τρεις ομάδες:

• Στελέχη που δεν προκαλούν καρκίνο.
• Στελέχη που μπορούν να προκαλέσουν καρκίνο, αλλά η πιθανότητα τέτοιου εκφυλισμού είναι αρκετά χαμηλή.
• Στελέχη που είναι πιο πιθανό να οδηγήσουν στο σχηματισμό κακοήθους όγκου.

Δεν πρέπει να παίρνετε αυτό το πρόβλημα επιπόλαια, θα πρέπει να αναζητήσετε ιατρική βοήθεια.

Επί του παρόντος, η θεραπεία αυτής της ασθένειας έχει δύο συστατικά: χειρουργική και συντηρητική.

Με τη βοήθεια μιας μικρής χειρουργικής επέμβασης, αφαιρείται ολόκληρη η αποικία των θηλωμάτων, μετά την οποία μελετάται το βιολογικό υλικό που προκύπτει για τον προσδιορισμό του στελέχους του. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι αφαίρεσης όγκων: υγρό άζωτο, νυστέρι, ηλεκτροπηξία, λέιζερ.

Παράλληλα με την αφαίρεση της ανάπτυξης, συνταγογραφείται θεραπεία για τη διατήρηση του ανοσοποιητικού συστήματος του σώματος.

Πολλοί άνθρωποι, επιφυλακτικοί για την ελάχιστη και ανώδυνη χειρουργική επέμβαση, προτιμούν να ζουν με θηλώματα για πολλά χρόνια ή να καταφεύγουν σε αμφίβολες μεθόδους θεραπείας.

Η διάγνωση και η θεραπεία μπορούν να συνταγογραφηθούν μόνο από γιατρό με βάση τα αποτελέσματα των εξετάσεων. Ανάλογα με τη θέση του όγκου στο σώμα, λαμβάνεται απόξεση ή επίχρισμα.

Μόνο η έγκαιρη διαβούλευση με έναν γιατρό εγγυάται τη σωστή θεραπεία και την απαλλαγή από ενοχλητικές αυξήσεις.