Papilloma: εκδηλώσεις και μέθοδοι θεραπείας

Το Papilloma είναι ένας καλοήθης σχηματισμός στο δέρμα ή στους βλεννογόνους που προκαλείται από έναν από τους πολλούς τύπους ιών στην οικογένεια Papovaviridae. Ο ιός του ανθρώπινου θηλώματος ή ο HPV είναι το γενικό όνομα για μια ομάδα ιών DNA χωρίς περίβλημα που μεταδίδονται με διάφορους τρόπους. Η μόλυνση από τον HPV μπορεί να συμβεί κατά τη σεξουαλική επαφή, με μικροτραύμα των βλεννογόνων και του δέρματος, κατά τον τοκετό (από μια μολυσμένη μητέρα σε ένα παιδί).

Ιός ανθρώπινου θηλώματος σε ενήλικες

εξέταση ασθενούς με θηλώματα στο σώμα

Η μόλυνση από ανθρώπινα θηλώματα (PVI) είναι αρκετά συχνή. Πολλές μελέτες δείχνουν ότι πάνω από το 80% του νεαρού πληθυσμού είναι φορείς αυτού. Η λοίμωξη, που εισέρχεται στο σώμα, επηρεάζει το πλακώδες επιθήλιο του δέρματος και μπορεί να πολλαπλασιαστεί σε αυτό για χρόνια. Οι διάφοροι τύποι του, που επηρεάζουν τους βλεννογόνους, προκαλούν εμφάνιση επιπεφυκότων, στοματικών και γεννητικών καλοήθων σχηματισμών.

Θηλώματα στις γυναίκες

Η μόλυνση με τον ιό του ανθρώπινου θηλώματος είναι εξίσου απειλητική τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες. Ωστόσο, ορισμένοι τύποι παθογόνων μικροοργανισμών αποτελούν μεγάλο κίνδυνο για την υγεία και τη ζωή των γυναικών. Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι ο HPV μπορεί να προκαλέσει καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.

Ιός θηλώματος σε έγκυες γυναίκες

Η απότομη αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος και η ορμονική ανισορροπία μπορούν να προκαλέσουν ενεργή αναπαραγωγή και συμπτωματικές εκδηλώσεις του ιού θηλώματος, ο οποίος είναι αδρανής στο σώμα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η εμφάνιση θηλωμάτων στο δέρμα και στους βλεννογόνους μπορεί να τρομάξει τις μέλλουσες μητέρες. Σε αυτήν την περίπτωση, η γυναίκα χρειάζεται επείγουσα διαβούλευση με έναν γυναικολόγο.

Ο HPV δεν αποτελεί αντένδειξη για τη σύλληψη, αν και κατά τη διάρκεια του τοκετού υπάρχει μεγάλη πιθανότητα μόλυνσης του μωρού.

Τα θηλώματα στους άνδρες

Το θηλώδες στους άνδρες ως επί το πλείστον δεν δίνει κλινικές εκδηλώσεις. Όμως οι άντρες είναι ταυτόχρονα πηγή μόλυνσης και μολύνουν τους σεξουαλικούς συντρόφους τους. Στην κανονική κατάσταση του ανοσοποιητικού συστήματος, η δραστηριότητα των παθογόνων μικροοργανισμών μειώνεται στο μηδέν. Αλλά με ανοσοανεπάρκειες, η κατάσταση μπορεί να αλλάξει και η παρουσία του ιού θηλώματος στο αίμα θα αρχίσει να δρα ενεργά και σε ορισμένες περιπτώσεις να επιδεικνύεται επιθετικά.

Ο τύπος της σεξουαλικά μεταδιδόμενης λοίμωξης που προκαλεί κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων επηρεάζει εξίσου τους άνδρες και τις γυναίκες. Οι HPV 16 και 18, που μπορούν να προκαλέσουν καρκίνο του τραχήλου της μήτρας στις γυναίκες, σπάνια ανιχνεύονται στους άνδρες. Μόλις βρεθεί στο σώμα, ο ιός θηλώματος αυτού του τύπου παραμένει στο κανάλι της ουρήθρας για κάποιο χρονικό διάστημα, μετά τον οποίο αποβάλλεται λόγω της απουσίας ευνοϊκού περιβάλλοντος για την αναπαραγωγή του. Τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων στους άνδρες μπορούν να εμφανιστούν:

  • πιο συχνά στο στεφανιαίο αυλάκι και στο κοίλωμα του πέους.
  • πολύ λιγότερο συχνά στο σώμα του πέους ή στο κεφάλι.
  • στην περιοχή του εξωτερικού ανοίγματος της ουρήθρας.
  • στην ίδια την ουρήθρα
  • στην περινιακή περιοχή και στον πρωκτικό σωλήνα.

Σε σύγκριση με τις γυναίκες, το θηρίωμα στους άνδρες προκαλεί σπάνια την ανάπτυξη καρκίνου. Η διάγνωση του HPV στο αρσενικό σώμα είναι επίσης δύσκολη.

Ανθρώπινο θηλώωμα σε παιδιά

ο γιατρός εξετάζει ένα παιδί με θηλώματα στο σώμα

Τα θηλώματα σε γυναίκες και άνδρες, καθώς και σε παιδιά, επηρεάζουν όλα τα όργανα με αναπόσπαστο ή μεταβατικό επιθήλιο. Μπορεί να είναι το δέρμα, η βλεννογόνος μεμβράνη του στόματος, ο φάρυγγας, η αναπνευστική οδός. Η μετάδοση του ιού του ανθρώπινου θηλώματος συμβαίνει στην παιδική ηλικία:

  • κατά τη διάρκεια της ενδομήτριας ανάπτυξης του εμβρύου.
  • όταν το παιδί περνά μέσα από το κανάλι γέννησης της μητέρας.
  • επικοινωνία-νοικοκυριό από τους γονείς στο μωρό?
  • εντός της ομάδας (νηπιαγωγείο, σχολείο, αθλητικά και αναπτυξιακά τμήματα).

Αλλά ακόμη και αν ένα παιδί μολυνθεί, ο ιός θηλώματος από το σώμα μπορεί να εξαφανιστεί μετά από μια ορισμένη χρονική περίοδο. Εάν αυτό δεν συνέβη αμέσως, μετά την έναρξη της εφηβείας, σε πολλές περιπτώσεις, τα θηλώματα στο σώμα και στους βλεννογόνους εξαφανίζονται.

Θηλώματα στο σώμα

Τα πιο συνηθισμένα στα παιδιά είναι κλινικές εκδηλώσεις ανθρώπινου θηλώματος με τη μορφή κοινών ή χυδαίων κονδυλωμάτων. Συνήθως βρίσκονται στο εσωτερικό και στο πίσω μέρος των παλάμων ή στην περιοχή του γόνατος. Αλλά συχνά η εμφάνιση θηλωμάτων με προεξέχουσα κερατινοποιημένη επιφάνεια σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος. Δεν προκαλούν δυσφορία και είναι ανώδυνοι. Με τραυματισμούς, τέτοιοι σχηματισμοί μπορεί να αρχίσουν να πονάνε και να αιμορραγούν.

Θηλώματα σε παιδιά στο βλεννογόνο του λάρυγγα

εξέταση παιδιού με θηλώματα στο στόμα

Η πιο κοινή διάγνωση στα παιδιά, εάν ο ανθρώπινος ιός θηλώματος υπάρχει στο σώμα τους, είναι η λαρυγγική θηλώματα. Εάν η μόλυνση εμφανίζεται κατά τη διάρκεια του τοκετού και η λοίμωξη μεταδίδεται από μητέρα σε παιδί, οι εξωτερικές εκδηλώσεις της παρατηρούνται συνήθως πριν το μωρό φτάσει στην ηλικία των πέντε ετών. Η αιτία του λαρυγγικού θηλώματος είναι η διείσδυση των HPV τύπων 6 και 11 στο σώμα του παιδιού.

Τρόποι μόλυνσης, τύποι PVI και εκδηλώσεις τους

Ο ιός θηλώματος είναι πολύ μεταδοτικός. Οι τρόποι μετάδοσής του είναι διαφορετικοί, γεγονός που αυξάνει σημαντικά τον αριθμό των ατόμων που κινδυνεύουν. Περισσότερες από εκατό ποικιλίες παθογόνων θηλωμάτων χωρίζονται από τη σύγχρονη ιατρική σε διάφορους τύπους, που χαρακτηρίζονται από τις δικές τους οδούς μετάδοσης, τις εξωτερικές εκδηλώσεις και το επίπεδο βλάβης στην υγεία.

Πώς μεταδίδεται το ανθρώπινο θηλώμα

Η μόλυνση με τον ιό του θηλώματος μπορεί να συμβεί μέσω σεξουαλικής επαφής, μέσω οικιακής χρήσης ή κατά τη διάρκεια του τοκετού, στην οποία οι παθογόνοι μικροοργανισμοί μεταδίδονται από τη μητέρα στο παιδί. Είναι επίσης δυνατό για ένα άτομο να μολυνθεί από έναν από τους ιούς του θηλώματος. Ο αυτο-εμβολιασμός μπορεί να συμβεί με μηχανική βλάβη στο δέρμα ή στους βλεννογόνους, για παράδειγμα, κατά την αποτρίχωση.

Θηλώματα: αιτίες μόλυνσης μέσω σεξουαλικής επαφής

Για λοίμωξη από ιού θηλώματος, οι λόγοι μπορεί να είναι διαφορετικοί. Αλλά ένα από τα πιο συνηθισμένα είναι η σεξουαλική μετάδοση. Επιπλέον, μπορείτε να μολυνθείτε όχι μόνο με κολπικό, αλλά και με πρωκτική και ακόμη και από του στόματος σεξουαλική επαφή. Υπάρχουν περίπου 40 τύποι ιών θηλώματος, οι λόγοι για τους οποίους μεταδίδονται οι συχνές αλλαγές των συντρόφων και η πρώιμη έναρξη της σεξουαλικής δραστηριότητας.

Οικιακή μετάδοση του ιού

Η απάτη του HPV είναι ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα μετάδοσής του στο νοικοκυριό. Πολλοί παράγοντες μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο προσβολής του ιού του θηλώματος, οι λόγοι για αυτό είναι διαφορετικοί, για παράδειγμα:

  • την παρουσία κοψίματος και γρατσουνιών στο δέρμα, καθώς και υπερβολική ξηρότητα του εξαρτήματος με την εμφάνιση ρωγμών.
  • ασθένειες που αποδυναμώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα (λοίμωξη HIV, γρίπη, έρπητα)
  • μακροχρόνια χρήση φαρμάκων ισχυρής δράσης που καταστέλλουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.

Μόλυνση μωρών κατά τον τοκετό

Όπως πολλές λοιμώξεις των γεννητικών οργάνων, ο ιός του θηλώματος μπορεί να μεταδοθεί από τη μητέρα στο παιδί κατά τον τοκετό. Επίσης, το μωρό μπορεί να μολυνθεί κατά την προγεννητική περίοδο. Εάν μια έγκυος γυναίκα είναι φορέας HPV τύπου 6, 11, 16 ή 18, τα παθογόνα επηρεάζουν συχνότερα τον στοματικό βλεννογόνο του μωρού. Αυτοί οι τύποι λοιμώξεων θηλώματος προκαλούν συχνά την ανάπτυξη νεανικής θηλωμάτωσης του λάρυγγα.

Πολλές γυναίκες πιστεύουν λανθασμένα ότι η καισαρική τομή θα βοηθήσει να μην μολυνθεί το μωρό. Αλλά ακόμη και σε αυτήν την περίπτωση, η πιθανότητα μετάδοσης του ιού θηλώματος παραμένει, και οι παθογόνοι μικροοργανισμοί μπορούν να μεταδοθούν μέσω του πλακούντα.

Πώς εκδηλώνεται ο ιός του ανθρώπινου θηλώματος

διάγνωση ανθρώπινου ιού θηλώματος

Ο HPV είναι μια ομάδα ιών που προκαλούν την ανάπτυξη καλοήθων όγκων in vivo, και υπό ορισμένους παράγοντες που οδηγούν στην κακοήθησή τους. Κατά τοποθεσία, τα θηλώματα μπορεί να είναι δερματικά ή αναγεννητικά. Τέτοια νεοπλάσματα μπορούν να εκδηλωθούν:

  • Κοινά κονδυλώματα, που χαρακτηρίζονται από μια πυκνή, τραχιά επιφάνεια με πρόσθετες αναπτύξεις. Το μέγεθος αυτών των νεοπλασμάτων είναι από 1 mm. Κατά κανόνα, η εμφάνισή τους παρατηρείται στις παλάμες και τα δάχτυλα, στην περιοχή του γόνατος (κυρίως σε παιδιά), αλλά τέτοια θηλώματα μπορούν επίσης να υπάρχουν στο σώμα. Η εξάπλωση των κοινών κονδυλωμάτων διευκολύνεται από την ταχεία μείωση της ανοσίας.
  • Πελματιαία κονδυλώματα που προκαλούν ιδιαίτερη δυσφορία και πόνο. Οι αιτιολογικοί παράγοντες τέτοιων νεοπλασμάτων είναι διάφοροι τύποι HPV: 1, 2 και 4. Στην εμφάνιση, οι πελματικοί σχηματισμοί μπορούν να συγχέονται με τους συνηθισμένους κάλους. Το μέγεθός τους είναι μικρό στην αρχή. Αλλά αργότερα το θηλώδες μεγαλώνει και μπορεί να εμφανιστούν επιπλέον αναπτύξεις γύρω από αυτό.
  • Επίπεδα κονδυλώματα που εμφανίζονται παρουσία HPV τύπων 3 και 10 στο σώμα. Αυτά τα νεοπλάσματα ουσιαστικά συγχωνεύονται με το δέρμα, μπορεί να έχουν στρογγυλό ή πολυγωνικό σχήμα. Συχνά η εμφάνισή τους συνοδεύεται από κνησμό, ερυθρότητα και πόνο.
  • Ιδιαίτεροι σχηματισμοί χαρακτηριστικών των φορέων του ιού που έχουν φτάσει την ηλικία των πενήντα ετών και άνω. Τέτοια θηλώματα μπορεί να εμφανιστούν στο βλέφαρο, στο σώμα, στη μασχάλη κ. λπ. Το μήκος τους μερικές φορές φτάνει τα 6 mm.
  • Τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων αναπτύσσονται στο πλαίσιο του HPV 6 και 11. Στις γυναίκες, τέτοια νεοπλάσματα μπορούν να εντοπιστούν στον πρωκτό και στον πρωκτικό βλεννογόνο, στα τοιχώματα του κόλπου, στη μήτρα και στον αιδοίο, στην περιοχή της βουβωνικής χώρας.

Τύποι θηλωμάτων

ιατρική έρευνα ανθρώπινων θηλωμάτων

Ο κύριος κίνδυνος του ιού θηλώματος σε άνδρες και γυναίκες είναι ότι στη σύγχρονη ιατρική θεωρείται καρκινογόνος παράγοντας. Περίπου το ένα τρίτο από περισσότερες από εκατό υπάρχουσες ποικιλίες επηρεάζει τα αρσενικά και θηλυκά γεννητικά όργανα και προκαλεί την ανάπτυξη κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων.

Ταξινόμηση κινδύνου καρκίνου

Ένας μη-τυλιγμένος ιός DNA δεν μπορεί μόνο να προκαλέσει ανεξέλεγκτη διαίρεση των κυττάρων του δέρματος και των βλεννογόνων, αλλά επίσης να συμβάλει στην κακοήθεια των νεοπλασμάτων. Ωστόσο, δεν συμβαίνει κάθε θηλώωμα στην ανάπτυξη καρκίνου. Διάφοροι παράγοντες μπορούν να αυξήσουν την πιθανότητα εμφάνισης ογκογόνων ασθενειών:

  • νωρίτερα έναρξη σεξουαλικής δραστηριότητας, συχνή αλλαγή συντρόφων και προτίμηση για πρωκτικό σεξ.
  • την παρουσία σεξουαλικά μεταδιδόμενων λοιμώξεων που επηρεάζουν τα γεννητικά όργανα, τόσο γυναίκες όσο και άντρες ·
  • το κάπνισμα και η κατάχρηση αλκοόλ, που επηρεάζει αρνητικά την κατάσταση του ανοσοποιητικού συστήματος και διεγείρει την εμφάνιση θηλωμάτων σε ένα οικείο μέρος και σε άλλα μέρη του σώματος.
  • τη χρήση μιας ενδομήτριας συσκευής ως αντισυλληπτικό, καθώς και τη μακροχρόνια χρήση από του στόματος αντισυλληπτικών ·
  • ενδομητρίωση και άλλες ασθένειες των οργάνων του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος.

Για να προσδιοριστεί ο τύπος του ιού του θηλώματος θα βοηθήσει στην πραγματοποίηση μιας πλήρους διάγνωσης, η ανάγκη για την οποία καθορίζεται από τον γιατρό.

Μη ογκογονικοί τύποι ιών

Μεταξύ της τεράστιας ποικιλίας του HPV, υπάρχει μια ομάδα παθογόνων μικροοργανισμών που δεν αποτελούν ιδιαίτερο κίνδυνο για την υγεία. Οι μη ογκογονικοί τύποι HPV περιλαμβάνουν ιούς θηλώματος των γονότυπων 1, 2, 3 και 5. Η παρουσία τους στο σώμα προκαλεί την εμφάνιση διαφόρων τύπων κονδυλωμάτων στο δέρμα.

  • Κοινή και επίπεδη κονδυλώματα στα χέρια και τα πέλματα των ποδιών εμφανίζονται όταν μολυνθούν με γονότυπο 1 HPV.
  • Ο ιός γονότυπου 2 οδηγεί στην εμφάνιση επίπεδων και χυδαίων σχηματισμών στα χέρια.
  • Ο HPV 3 προκαλεί ανεξέλεγκτη κυτταρική διαίρεση του δέρματος και σχηματισμό επίπεδων και νεανικών κονδυλωμάτων.

Ιοί χαμηλού ογκογόνου κινδύνου

Ανθρώπινο θηλώωμα με χαμηλό ογκογονικό κίνδυνο αναπτύσσεται όταν οι HPV 6, 11, 42, 43 και 44 εισέρχονται στο σώμα. Οι πιο συνηθισμένοι ιοί είναι οι γονότυποι 6 και 11. Αντιπροσωπεύουν περίπου το 90% όλων των λοιμώξεων. Αυτοί οι τύποι παθογόνων μικροοργανισμών προκαλούν το σχηματισμό ενός ειδικού τύπου θηλωμάτων γεννητικών οργάνων - κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων. Η θέση τους στη βλεννογόνο μεμβράνη του τραχήλου ή του πέους στους άνδρες έχει έναν συγκεκριμένο κίνδυνο κακοήθειας των σχηματισμών.

Ιός θηλώματος με υψηλό ογκογόνο κίνδυνο

Οι γονότυποι HPV 16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58, 59, 66 και 68 έχουν υψηλό ογκογόνο κίνδυνο. Περισσότερο από το 70% των λοιμώξεων είναι λοιμώξεις από ιούς των τύπων 16 και 18. Το θηρίωμα τύπου 18 βρίσκεται συχνά στη διάγνωση του αδενοκαρκινώματος. Παθογόνοι μικροοργανισμοί αυτού του τύπου προκαλούν την ανάπτυξη καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, του πρωκτού, του κόλπου, του αιδοίου ή του αρσενικού πέους.

Ταξινόμηση ιών με εντοπισμό εκδηλώσεων

ο γιατρός εξετάζει το θηρίωμα στο χέρι

Η εξωτερική εκδήλωση θηλωμάτων σε γυναίκες και άνδρες μπορεί να παρατηρηθεί στο δέρμα ανοιχτών περιοχών του σώματος, στα πέλματα των ποδιών, καθώς και στο δέρμα και στους βλεννογόνους της οικείας ζώνης. Οι βλάβες μπορεί να είναι τοπικές και σε άτομα με σοβαρή ανοσοανεπάρκεια, παρατηρούνται συχνότερα πολλαπλές εστίες νεοπλασμάτων. Αφού ο ιός εισέλθει στο σώμα, παρατηρούνται τρία στάδια της ανάπτυξής του:

  • στο λανθάνον στάδιο, δεν παρατηρούνται κλινικές εκδηλώσεις λοίμωξης.
  • με υποκλινική μορφή, τα συμπτώματα και τα μορφολογικά σημεία είναι ελάχιστα.
  • το κλινικό στάδιο υποδηλώνει την εμφάνιση θηλωμάτων, δυσπλασιών και κακοήθων νεοπλασμάτων.

Τα χαρακτηριστικά των εξωτερικών εκδηλώσεων εξαρτώνται από τον τύπο του ιού που έχει μολύνει το σώμα του ασθενούς.

Θηλώματα στο λαιμό

Τα θηλώματα στο λαιμό των φορέων του ιού μπορούν να εκδηλωθούν καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Τέτοιοι σχηματισμοί είναι καλοήθεις και παρέχουν ψυχολογική δυσφορία σε ένα άτομο. Επίσης, μικρά νεοπλάσματα σε ένα λεπτό πόδι μπορεί να πιάσουν ρούχα, να τραυματιστούν, να προκαλέσουν πόνο και αιμορραγία. Εάν προκύψουν τέτοια προβλήματα, συνιστάται η απομάκρυνση των θηλωμάτων στο λαιμό.

Papilloma σε ένα οικείο μέρος

Το θηλώματα σε ένα οικείο μέρος ονομάζεται κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων. Μπορεί να εντοπιστεί σε γυναίκες στον κολπικό βλεννογόνο ή στον τράχηλο, στους άνδρες - στο πέος. Επίσης, τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων μπορούν να αναπτυχθούν στους ιστούς του πρωκτού. Όλοι οι τύποι ιών θηλώματος που μολύνουν τα γεννητικά όργανα μπορούν να χωριστούν σε:

  • ιοί με υψηλό επίπεδο ογκογονικότητας (HPV 16, 18, 31, 33, 35), οι οποίοι αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο κακοήθειας νεοπλασμάτων, αλλά δεν προκαλούν κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων.
  • ιός θηλώματος με χαμηλό επίπεδο ογκογονικότητας (HPV 6, 11), που προκαλεί το σχηματισμό κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων.

Θηλώματα στο βλέφαρο

διαδικασία εξέτασης θηλώματος προσώπου

Τα θηλώματα των βλεφάρων σχηματίζονται συχνότερα σε άτομα ώριμης ηλικίας που είναι φορείς λοίμωξης από HPV. Βρίσκονται συνήθως στην άκρη του κάτω βλεφάρου. Τα νεοπλάσματα μπορούν να έχουν τη μορφή κουνουπιδιού. Ο κίνδυνος τέτοιων σχηματισμών έγκειται στη συνεχή έκθεσή τους σε άμεσες ακτίνες UV και στη συνήθεια να τρίβετε τα μάτια με βρώμικα χέρια. Στην τελευταία περίπτωση, ο κίνδυνος μόλυνσης με θηλώματα στο βλέφαρο αυξάνεται σημαντικά. Το χρώμα του νεοπλάσματος μπορεί να είναι σάρκα ή σκούρο.

Θηλώματα: θεραπεία και διάγνωση

Μόλις βρεθεί στο σώμα, ο ιός του θηλώματος μπορεί να συμπεριφέρεται με διαφορετικούς τρόπους. Η απόκριση του σώματος εξαρτάται από τον τύπο του ίδιου του ιού, την κατάσταση της ανοσίας, την παρουσία ταυτόχρονων ασθενειών και άλλων παραγόντων που καθορίζονται ξεχωριστά για κάθε ασθενή. Υπάρχουν λοιπόν τρεις βασικοί τύποι συμπεριφοράς του ιού θηλώματος στο ανθρώπινο σώμα:

  • Οι παθογόνοι μικροοργανισμοί εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος και συμπεριφέρονται παθητικά. Σε αυτήν την περίπτωση, ένα άτομο είναι φορέας του ιού και μπορεί να μολύνει άτομα που βρίσκονται σε στενή επαφή μαζί του.
  • Ο ιός εισέρχεται στο σώμα, αλλά δεν ενσωματώνεται στα χρωμοσώματα των κυττάρων, αλλά ταυτόχρονα διεγείρει την ανεξέλεγκτη διαίρεση των κυττάρων του δέρματος και των βλεννογόνων και τον σχηματισμό θηλωμάτων και κονδυλωμάτων.
  • Ο HPV διεισδύει στα κύτταρα, αλλάζοντας τη δομή τους και γίνεται αιτία σχηματισμού κακοήθων όγκων.

Σε κάθε περίπτωση, απαιτούνται συγκεκριμένες μέθοδοι διάγνωσης και θεραπείας για τον εντοπισμό του ιού.

Διαγνωστικά του ανθρώπινου ιού θηλώματος

Ο κύριος τύπος διαγνωστικών είναι μια εξωτερική εξέταση του ασθενούς. Είναι σημαντικό εάν η λοίμωξη εκδηλώνεται με το σχηματισμό θηλωμάτων (κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων) στα εξωτερικά γεννητικά όργανα. Για να προσδιορίσετε στο εργαστήριο την παρουσία του HPV και τη βοήθεια του τύπου:

  • Μέθοδος PCR. Ένα τέτοιο τεστ είναι πολύ ευαίσθητο για την ανίχνευση μιας λοίμωξης που βρίσκεται σε υποκλινικό ή λανθάνουσα φάση ανάπτυξης.
  • Δοκιμή Digene. Ανάλυση υβριδοποίησης που ανιχνεύει 13 ποικιλίες του ιού με υψηλό ογκογονικό δυναμικό και 5 με χαμηλό ογκογονικό δυναμικό. Κατά κανόνα, για μια πιο ακριβή διάγνωση του ιού του θηλώματος, το τεστ digene συνδυάζεται με κυτταρολογικές μελέτες.

Στους άνδρες, η διάγνωση του ιού θηλώματος είναι ιδιαίτερα δύσκολη. Ο έλεγχος για άνδρες ασθενείς δεν είναι σχετικός. Σε αυτήν την περίπτωση, η διάγνωση είναι δυνατή μόνο παρουσία εξωτερικών κλινικών εκδηλώσεων της νόσου.

Θηλώματα: πώς να απαλλαγείτε από εξωτερικές εκδηλώσεις

Εάν ένα άτομο έχει θηλώματα στο σώμα, ο γιατρός θα σας πει πώς να τα απαλλαγείτε. Το να προσπαθείτε να αντιμετωπίσετε μόνοι σας εξωτερικές εκδηλώσεις δεν αξίζει τον κόπο, γιατί είναι γεμάτο με επικίνδυνες για την υγεία συνέπειες, ιδίως μόλυνση. Η απομάκρυνση των θηλωμάτων είναι απαραίτητη για διάφορους λόγους, συγκεκριμένα:

  • ορισμένοι τύποι θηλωμάτων μπορούν να αναπτυχθούν και να γίνουν κακοήθεις με την πάροδο του χρόνου.
  • η παρουσία νεοπλασμάτων φέρνει ψυχολογική δυσφορία στον ασθενή.
  • θηλώματα στο σώμα και στην οικεία περιοχή μπορεί να τραυματιστούν και να αιμορραγούν.

Όμως, παρά αυτό, μόνο ένας γιατρός μπορεί να καθορίσει την ανάγκη αφαίρεσης των θηλωμάτων. Για να το κάνετε αυτό, θα πρέπει να επικοινωνήσετε με έναν δερματολόγο ή έναν δερματοβιολόγο.

Αφαίρεση θηλωμάτων με λέιζερ

αφαίρεση του θηλώματος στο πόδι με λέιζερ

Η μέθοδος αφαίρεσης θηλώματος με λέιζερ είναι πολύ αποτελεσματική. Η χρήση του σάς επιτρέπει να απαλλαγείτε γρήγορα από καλοήθη νεοπλάσματα. Η εκτομή με λέιζερ σχηματισμών με διάμετρο περίπου 5 mm διαρκεί λίγα λεπτά. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι απαραίτητο να αφαιρεθεί το θηλώματα σε διάφορα στάδια. Η διαδικασία εκτελείται με τοπική αναισθησία. Ο ιστός που αφαιρείται με εκτομή με λέιζερ δεν είναι κατάλληλος για ιστολογία.

Πώς να αφαιρέσετε τα θηλώματα με τη μέθοδο ραδιοκυμάτων

Η απομάκρυνση ραδιοκυμάτων είναι ένας απολύτως ανώδυνος και γρήγορος τρόπος για να απαλλαγείτε από το θηρίωμαΚατά τη διάρκεια της διαδικασίας, το νεόπλασμα αποκόπτεται στην περιοχή της βάσης του. Μετά την απομάκρυνση, μια μικρή σκοτεινή κρούστα παραμένει στη θέση της. Το αποκοπέν υλικό είναι κατάλληλο για ιστολογική ανάλυση. Όταν αποφασίζετε πώς να αφαιρέσετε τα θηλώματα χωρίς τον κίνδυνο ουλών, η μέθοδος ραδιοκυμάτων είναι η καλύτερη επιλογή για τους ασθενείς.

Αφαίρεση θηλωμάτων με υγρό άζωτο

Μιλώντας για τις εξωτερικές εκδηλώσεις των θηλωμάτων και τις μεθόδους για την απαλλαγή τους, δεν μπορεί κανείς να παραλείψει να αναφέρει την απομάκρυνση με υγρό άζωτο, αλλιώς αποκαλούμενη κρυοαφαίρεση. Αυτή η μέθοδος αφαίρεσης θηλωμάτων στο σώμα είναι αρκετά αποτελεσματική, αλλά παραμένει η πιθανότητα επανεμφάνισης εξωτερικών εκδηλώσεων. Κατά την εκτέλεση της διαδικασίας, το άζωτο χαμηλής θερμοκρασίας επηρεάζει τα κύτταρα θηλώματος, καταψύχοντας τα. Αυτή η μέθοδος χαρακτηρίζεται από ελάχιστο τραύμα και από την απουσία οδυνηρών αισθήσεων.

Ηλεκτροπηξία

Ηλεκτροπηξία - απομάκρυνση των θηλωμάτων στο σώμα μέσω στοχευμένης επίδρασης στον ιστό του νεοπλάσματος με τρέχουσα εκφόρτιση. Αυτή η μέθοδος είναι πολύ αποτελεσματική (80-95%). Το κύριο πλεονέκτημά του είναι ότι μετά την αφαίρεση του σχηματισμού από το θηλώμα, δεν παραμένει ίχνος. Μέσα σε μια εβδομάδα, μόνο ένα μικρό φλοιό παραμένει στο δέρμα, το οποίο εξαφανίζεται μετά τη λήξη της περιόδου. Δεν μπορείτε να το σκίσετε.

Θεραπεία φαρμάκων

φάρμακα για τη θεραπεία των θηλωμάτων στο σώμα

Η απομάκρυνση των θηλωμάτων με λέιζερ ή με άλλες μεθόδους που συνιστά ο γιατρός είναι μόνο μια λύση σε εξωτερικά προβλήματα που προκαλούν αισθητική, ψυχολογική ή σωματική δυσφορία. Οι μέθοδοι απομάκρυνσης των νεοπλασμάτων δεν έχουν καμία σχέση με την καταπολέμηση του ιού του θηλώματος, η θεραπεία του οποίου απαιτεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση.

Σήμερα, δεν υπάρχει ειδικό φάρμακο για την αποτελεσματική εξάλειψη του ιού θηλώματος από το σώμα και τη θεραπεία των εξωτερικών εκδηλώσεών του. Η ολοκληρωμένη προσέγγιση της θεραπείας που ασκείται σήμερα από την ιατρική είναι:

  • αφαίρεση θηλωμάτων με λέιζερ, υγρό άζωτο και άλλες μεθόδους εκτομής καλοήθων νεοπλασμάτων.
  • ανοσολογική θεραπεία με στόχο την ενεργοποίηση των φυσικών προστατευτικών λειτουργιών του σώματος.
  • γενική ενίσχυση του σώματος, λήψη συμπλοκών βιταμινών, διατήρηση υγιεινού τρόπου ζωής.

Αν επικοινωνήσετε με έναν γιατρό και περάσετε όλες τις απαραίτητες μελέτες, μπορείτε να επιβεβαιώσετε ή να αρνηθείτε την παρουσία του ιού θηλώματος στο σώμα, να μάθετε πώς να απαλλαγείτε από τα νεοπλάσματα και να μειώσετε τον κίνδυνο επανεμφάνισής τους.

HPV και ανοσία

Μόλις βρεθεί στο σώμα, ο HPV μπορεί να μην εκδηλωθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τα θηλώματα στο βλέφαρο, στο λαιμό, στο σώμα ή στην οικεία περιοχή, τα οποία είναι εξωτερικές εκφράσεις της δραστηριότητας του ιού, εμφανίζονται με απότομη μείωση της ανοσίας. Έτσι, ο κίνδυνος θηλωμάτων στο λαιμό, το δέρμα και τους βλεννογόνους σε όλο το σώμα αυξάνεται σημαντικά με:

  • μεταφορά μολυσματικών ασθενειών ή χειρουργικών επεμβάσεων.
  • περίοδο εγκυμοσύνης και γαλουχίας ·
  • συνεχές στρες, υποθερμία και άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν αρνητικά την ανοσία.
  • μακροχρόνια χρήση ορισμένων φαρμάκων.
  • την παρουσία λοιμώξεων των γεννητικών οδών.

Οποιοσδήποτε παράγοντας αποδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να συμβάλει στον πολλαπλασιασμό του ιού στο αίμα. Επομένως, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε όχι μόνο πώς να αφαιρέσουμε τα θηλώματα, αλλά και πώς να ενισχύσουμε το ανοσοποιητικό σύστημα, αποτρέποντας την επανεμφάνισή τους.

Θηλώματα: εναλλακτική θεραπεία

Εάν εμφανιστεί θηλώματα στο σώμα σας, απαγορεύεται αυστηρά να το αφαιρέσετε μόνοι σας στο σπίτι. Για ασφαλή και αποτελεσματική θεραπεία, πρέπει να επισκεφτείτε έναν γιατρό. Ο ειδικός θα συνταγογραφήσει τις απαραίτητες μελέτες και, με βάση τα αποτελέσματά τους, θα αναπτύξει ένα θεραπευτικό σχήμα. Σύμφωνα με αυτό το σχήμα, υπό την επίβλεψη ενός γιατρού, ο ασθενής μπορεί να θεραπεύσει τον ιό του θηλώματος στο σπίτι.

Πρόληψη του HPV

Η πρόληψη του ιού θηλώματος με λαϊκές και παραδοσιακές μεθόδους είναι η μείωση του κινδύνου μόλυνσης. Υπάρχει επίσης η πρόληψη του πολλαπλασιασμού του ιού στο σώμα και ο σχηματισμός στο δέρμα και στους βλεννογόνους μεμβρανών εξωτερικών εκδηλώσεων όπως θηλώματος σε οικείο μέρος, στο λαιμό, τα βλέφαρα, τις παλάμες, τα πέλματα των ποδιών κ. λπ.

Πρόληψη λοίμωξης από ιό ανθρώπινου θηλώματος

Έτσι ώστε μια μέρα να μην χρειάζεται να αντιμετωπίσετε το ερώτημα πώς να αφαιρέσετε τα θηλώματα, πρέπει να θυμάστε τα βασικά μέτρα για την πρόληψη της μόλυνσης από τον ιό. Σε στενές σχέσεις με νέους σεξουαλικούς συντρόφους, η χρήση προφυλακτικού και άλλων αντισυλληπτικών, δυστυχώς, δεν προστατεύει το σώμα από τον HPV. Μόνο η διατήρηση μιας μονογαμικής σχέσης με έναν έμπιστο συνεργάτη μπορεί να συμβάλει στη μείωση του κινδύνου μόλυνσης.

Για την πρόληψη της μόλυνσης από τον ιό θηλώματος, οι παραδοσιακές μέθοδοι δεν είναι τόσο αποτελεσματικές όσο οι παραδοσιακές. Σύγχρονοι επιστήμονες έχουν αναπτύξει διάφορα εμβόλια που μειώνουν σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης ποικιλιών HPV με υψηλό ογκογονικό δυναμικό (6, 11, 16 και 18).

Η καταλληλότερη ηλικία για εμβολιασμό είναι μεταξύ 10 και 25 ετών. Το αποτέλεσμα υπολογίζεται για περίπου 6, 5 χρόνια.

Πρόληψη εκδηλώσεων HPV

λαχανικά για την πρόληψη της εμφάνισης θηλωμάτων

Για την πρόληψη της δραστηριότητας του ιού θηλώματος, η εναλλακτική θεραπεία είναι αποτελεσματική με τις συνταγές του για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος. Πριν όμως τα χρησιμοποιήσετε, απαιτείται διαβούλευση με γιατρό. Επίσης, μην ξεχνάτε τις πιο αποτελεσματικές και ασφαλείς μεθόδους αύξησης των φυσικών προστατευτικών λειτουργιών του σώματος μέσω αθλητισμού, υγιεινής διατροφής, σκλήρυνσης.

Η πρόληψη του ιού θηλώματος στο σπίτι είναι διαθέσιμη σε όλους. Φροντίζοντας την υγεία σας, μην ξεχάσετε να επισκέπτεστε τακτικά το γιατρό σας για προληπτικούς σκοπούς και να ενισχύσετε τη δική σας ασυλία.