Ένα κονδυλώματος είναι ένα καλοήθη νεόπλασμα του δέρματος που συμβαίνει λόγω του πολλαπλασιασμού των κυττάρων στην επιδερμίδα και του θηλώδους δέρματος, που προκαλείται από τον ανθρώπινο ιό θηλώματος, ο οποίος μεταδίδεται με επαφή.
Κονδυλωμάτων: αιτίες, τύποι, διάγνωση και θεραπεία
Ένας κονδυλώνας είναι ένας εντοπισμένος κατά κύριο λόγο καλοήθης σχηματισμός που προκαλείται από επιδερμική υπερπλασία. Οι θηλώδεις αναπτύξεις και οι βλατίδες εμφανίζονται συχνότερα λόγω της δραστηριότητας των ιογενών λοιμώξεων. Ο κύριος λόγος για την εμφάνισή τους είναι η παρουσία του ανθρώπινου ιού θηλώματος (HPV) στο σώμα. Η μόλυνση από τον HPV συμβαίνει μέσω της επαφής του νοικοκυριού, με αποτέλεσμα η ιική χλωρίδα να διεισδύει στο δέρμα ή στους βλεννογόνους. Διάφοροι τραυματισμοί στο δέρμα και στους βλεννογόνους, καθώς και εξασθενημένη ανοσία, αυξάνουν τον κίνδυνο μόλυνσης.
Όπως δείχνουν οι στατιστικές, περισσότερο από το 60% του πληθυσμού είναι φορείς HPV. Ταυτόχρονα, ο συμπτωματικός HPV μπορεί να μην εκδηλωθεί ακόμη και καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής του. Κονδυλώματα, πολλά από τα οποία ονομάζονται θηλώματα, εμφανίζονται στο δέρμα και στους βλεννογόνους μόνο εάν υπάρχουν παράγοντες ευνοϊκοί για αυτό.
Υπάρχουν διαφορετικοί τύποι κονδυλωμάτων, η εμφάνιση των οποίων προκαλείται από έναν τύπο ιού ή έναν άλλο. Κάθε τύπος δερματικών βλαβών μπορεί να εντοπιστεί είτε στο δέρμα είτε στους βλεννογόνους. Δεν είναι πάντα δυνατή η εξάλειψη του ιού από το σώμα.
Κονδυλώματα στα πόδια, τα χέρια και άλλα μέρη του σώματος σε ενήλικες
Οι άνδρες και οι γυναίκες είναι εξίσου ευαίσθητοι σε λοίμωξη από τον ιό του ανθρώπινου θηλώματος και, κατά συνέπεια, την εμφάνιση νεοπλασμάτων, όπως κονδυλωμάτων στο δέρμα και των βλεννογόνων. Η διείσδυση του ιού στο σώμα είναι δυνατή, τόσο με τη συνήθη χειραψία ή με τη χρήση προϊόντων γενικής υγιεινής, όσο και κατά τη σεξουαλική επαφή. Μόλις βρεθεί στο ανθρώπινο σώμα, ο ιός εισέρχεται στο επιθήλιο του πλακώδους δέρματος και πολλαπλασιάζεται ενεργά σε αυτό. Η περίοδος επώασης για τον HPV μπορεί να κυμαίνεται από έναν έως ενάμισι μήνα έως έξι μήνες ή περισσότερο.
Κονδυλώματα στο πρόσωπο, τα γεννητικά όργανα και άλλα μέρη του σώματος στις γυναίκες
Οι κονδυλωμάτων στις γυναίκες μπορούν να εμφανιστούν σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος οποιαδήποτε στιγμή στη ζωή. Σε σχήμα, χρώμα και μέγεθος, μπορεί να είναι διαφορετικά, που κυμαίνονται από μικρά επίπεδα κονδυλώματα στο πρόσωπο ενός λευκού χρώματος, που τελειώνουν με σκούρα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων στις βλεννογόνους μεμβράνες των γεννητικών οργάνων. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, μπορούν να προκαλέσουν την ανάπτυξη καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Επίσης, η επίσημη επιβεβαίωση έλαβε τη σχέση των κονδυλωμάτων, που αποτελούν εξωτερική εκδήλωση του HPV, με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του μαστού.
Θηλώματα και κονδυλώματα στους άνδρες
Ο οργανισμός του ισχυρότερου σεξ είναι λιγότερο ευαίσθητος σε λοίμωξη και ενεργή αναπαραγωγή του ιού γενικά και στην εμφάνιση θηλωμάτων και κονδυλωμάτων ειδικότερα. Μόνο μια απότομη μείωση της ανοσίας που προκαλείται από διάφορες ασθένειες μπορεί να προκαλέσει εμφάνιση καλοήθων σχηματισμών στο δέρμα και στους βλεννογόνους στους άνδρες. Πρέπει να σημειωθεί ότι τα θηλώματα και τα κονδυλώματα στα γεννητικά όργανα στους άνδρες μπορούν να εντοπιστούν στην περιοχή της στεφανιαίας αύλακας και του frenum, μερικές φορές στο κεφάλι ή στο σώμα του πέους, στο περίβλημα στην είσοδο της ουρήθρας και απευθείας στο βλεννογόνους, στην περινιακή περιοχή.
Ποιοι είναι οι τύποι κονδυλωμάτων στα παιδιά;
Άτομα κάθε ηλικίας είναι ευαίσθητα στην εμφάνιση κονδυλωμάτων. Αλλά τα κονδυλώματα είναι πιο συνηθισμένα σε παιδιά και εφήβους. Ο λόγος για αυτό μπορεί να είναι διάφοροι ιοί θηλώματος. Η μόλυνση του σώματος του παιδιού συμβαίνει συνήθως μέσω επαφών και οικιακών μέσων. Τα παιδιά είναι πολύ πιο πιθανό να επικοινωνήσουν στενά με άλλα μωρά σε μεγάλες ομάδες και να «πιάσουν» διάφορους ιούς το ένα από το άλλο. Επιπλέον, ένα παιδί μπορεί να μολυνθεί από τον ιό θηλώματος από τη μητέρα κατά τη διάρκεια της ενδομήτριας ανάπτυξης ή του τοκετού.
Κονδυλώματα: αιτίες εμφάνισης
Πολλοί παράγοντες μπορούν να συμβάλουν στην εμφάνιση κονδυλωμάτων. Η μετάδοση του ιού θηλώματος, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, συμβαίνει μέσω στενής επαφής με ένα μολυσμένο άτομο ή τα υπάρχοντά του. Επιπλέον, ο φορέας του ιού, ο οποίος δεν έχει εξωτερικές εκδηλώσεις, μπορεί επίσης να δράσει ως πηγή μόλυνσης. Επίσης, δεν αποκλείεται η αυτο-εμβολιασμός ή, με άλλα λόγια, η μόλυνση. Έτσι, κονδυλώματα στο πρόσωπο και το λαιμό μπορεί να εμφανιστούν μετά το ξύρισμα και το ξεφλούδισμα των καλλυντικών. Το ίδιο ισχύει για τα θηλώματα και τα κονδυλώματα στα πόδια, το πηγούνι και τις μασχάλες. Διάφορες βλάβες στο δέρμα αυξάνουν μόνο τον κίνδυνο εμφάνισης HPV. Αυτό συμβαίνει συχνά σε πισίνες, γυμναστήρια και σάουνες.
Προκλητικοί παράγοντες
Είναι απίθανο ο ιός που προκαλεί το σχηματισμό κονδυλωμάτων να διεισδύσει στο σώμα ενός υγιούς ατόμου με ισχυρή ανοσία. Ο κίνδυνος μόλυνσης μπορεί να αυξηθεί με:
- Βλάβη στο δέρμα και στους βλεννογόνους.
Εάν είναι παρόντα, επικοινωνήστε με το τμήμα ενός μολυσμένου ατόμου ή ενός αντικειμένου στην επιφάνεια του οποίου υπάρχει ιός που ενδέχεται να οδηγήσει σε μόλυνση. Ο HPV μπορεί να παραμείνει στο περιβάλλον για περίπου 2-3 ώρες. Κατά τη διάρκεια αυτής της χρονικής περιόδου, η πιθανότητα κάποιος να μολυνθεί με αυτό είναι αρκετά υψηλή. Τραυματισμοί (πληγές, κοψίματα, γρατζουνιές), εφίδρωση και, συνεπώς, η σταθερή υγρασία του δέρματος το αυξάνει μόνο.
- Υψηλή υγρασία και ζεστασιά.
Ένας τέτοιος προκλητικός παράγοντας είναι πιο σημαντικός για την εμφάνιση κονδυλωμάτων στα πόδια. Τα δυσάρεστα παπούτσια που προκαλούν υπερβολική εφίδρωση των ποδιών, κάλοι και βλάβες στο δέρμα μπορούν να προκαλέσουν επιθηλιακή ανάπτυξη όπως κονδυλώματα στα πόδια.
- Αδυναμία του ανοσοποιητικού συστήματος.
Ακόμη και με την παρουσία ενός ιού στο σώμα, η εμφάνιση κονδυλωμάτων απέχει πολύ από το να παρατηρείται πάντα. Ένα άτομο μπορεί να μεταφέρει τον ιό για δεκαετίες και να μην το γνωρίζει. Με ισχυρή ανοσία, το σώμα καταστέλλει συνεχώς τον ιό, εμποδίζοντας τον πολλαπλασιασμό. Μόλις το ανοσοποιητικό σύστημα εξασθενεί, ο ιός ενεργοποιείται αμέσως, ο οποίος συνοδεύεται από την εμφάνιση εξωτερικών εκδηλώσεων.
Seborrheic κονδυλώματος
Με την ηλικία, σημαντικές αλλαγές συμβαίνουν στο ανθρώπινο σώμα, οι οποίες αντανακλώνται όχι μόνο στην εμφάνιση, αλλά και στην υγεία. Έτσι, μια παραβίαση της κατανομής των βασικών κυττάρων της επιδερμίδας οδηγεί στην εμφάνιση καλοήθων σχηματισμών, που ονομάζονται σμηγματορροϊκά κονδυλώματα. Με άλλο τρόπο, τέτοια κονδυλώματα ονομάζονται γεροντικά. Είναι πολύ απλό να εντοπίσουμε γεροντικά κονδυλώματα από τη χαρακτηριστική τους εμφάνιση:
- Αντιπροσωπεύονται από βλατίδες ή πλάκες που προεξέχουν στην επιφάνεια του δέρματος.
- τα νεοπλάσματα είναι στρογγυλά ή οβάλ.
- εντοπίζονται, κατά κανόνα, στο δέρμα κλειστών περιοχών του σώματος, καθώς και στο πρόσωπο και το τριχωτό της κεφαλής.
- το χρώμα των κονδυλωμάτων μπορεί να είναι κίτρινο-καφέ και μερικές φορές ακόμη και μαύρο?
- το μέγεθος των σχηματισμών μπορεί να κυμαίνεται από 0, 5 έως 4 cm.
Τα όρια του σμηγματορροϊκού κονδυλώματος είναι σαφή. Προβάλλουν ελαφρώς πάνω από το δέρμα και μπορεί να είναι ελαφρώς ισοπεδωμένοι.
Εάν εμφανίσετε αυτά τα κονδυλώματα στα χέρια, το πρόσωπο, το σώμα ή το κεφάλι σας, θα πρέπει να επισκεφτείτε έναν γιατρό. Για να προσδιοριστεί η πιο αποτελεσματική, ασφαλής τακτική για τη θεραπεία και την αφαίρεσή τους, είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθεί διαφορική διάγνωση, η οποία θα διακρίνει τα σμηγματορροϊκά κονδυλώματα από:
- Χρωματισμένοι σπίλοι.
Αυτά τα νεοπλάσματα είναι καλοήθη. Ακριβώς όπως τα σμηγματορροϊκά κονδυλώματα, οι χρωματισμένοι σπίλοι είναι κίτρινο-καφέ ή σκούρο, πιο κοντά στο μαύρο. Μερικές φορές η θηλώδης επιφάνεια των σπίλων καλύπτεται με μαλλιά. Το μέγεθός τους μπορεί να είναι διαφορετικό. Σε σχήμα, τα νεοπλάσματα αυτού του τύπου μπορούν να αναπαρασταθούν από τεράστιες πλάκες ή επίπεδες βλατίδες με λεία επιφάνεια.
- Δερματοϊνών.
Ένας τέτοιος καλοήθης σχηματισμός σχηματίζεται από το δέρμα και τους συνδετικούς ιστούς. Στην εμφάνισή τους, τα δερματοϊνώματα έχουν κάποια ομοιότητα με τα τυφλοπόντικα και τα κονδυλώματα. Η επιφάνεια των σχηματισμών μπορεί να είναι λεία και κερατινοποιημένη. Το σχήμα τους είναι στρογγυλό. Το δερματοφίμπωμα βρίσκεται εν μέρει στα ανώτερα στρώματα του δέρματος και προεξέχει εν μέρει πάνω από την επιφάνειά του. Τις περισσότερες φορές, εντοπίζονται μεμονωμένα νεοπλάσματα. Το χρώμα τους μπορεί να είναι διαφορετικό: από γκρι-ροζ έως μοβ. Μερικές φορές τα δερματοφίμπρα είναι καφέ ή μαύρο. Το μέγεθος των σχηματισμών είναι περίπου 1 cm.
- Μελανώματα.
Σε αντίθεση με το δερματοφίμπωμα και τον χρωματισμένο σπίλο, τα μελανώματα είναι κακοήθεις όγκοι. Εμφανίζονται στη θέση των τυφλοπόντικων ή σε κοντινά σημεία ιστών. Παράγοντες που προκαλούν κακοήθεια των κυττάρων του δέρματος είναι οι υπεριώδεις ακτίνες, διάφορες βλάβες.
Μόλυνση από ιό ανθρώπινου θηλώματος
Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, ο HPV είναι η αιτία της λοίμωξης από τον HPV. Μέχρι σήμερα, είναι γνωστές περισσότερες από εκατό ποικιλίες, οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν το σώμα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Κάθε τύπος ιού προκαλεί ορισμένους τύπους κονδυλωμάτων:
- HPV 1 - καλοήθεις σχηματισμοί στις παλάμες και τα πέλματα.
- HPV 2 - συνηθισμένο (χυδαίο).
- HPV 3, 10, 28 και 29 - επίπεδα νεοπλάσματα.
- HPV 4 - κονδυλώματα στα πέλματα των ποδιών και χυδαία κονδυλώματα.
- HPV 6, 11 - λαρυγγική θηλωμάτωση και κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων.
- HPV 5, 8, 9, 12, 14, 15, 17, 19-25, 36, 39, 40 - γενικευμένη εκδήλωση του ιού, ο οποίος είναι μια επιφυλακτική επιδερμοσπλασία.
- HPV 7 - χυδαία κονδυλώματα.
- HPV 13, 32 - εστιακός πολλαπλασιασμός επιθηλιακών ιστών.
- HPV 16, 18, 31, 33, 35 - κακοήθη νεοπλάσματα όπως καρκινώματα και δυσπλασία των γεννητικών οργάνων.
Επιπλέον, με την εξασθένιση της ανοσίας, το ανθρώπινο σώμα γίνεται πιο ευαίσθητο σε ιούς θηλώματος τύπου 26 και 27. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι HPV 30, 34, 37 και 38 μπορούν να αποτελέσουν την αιτία καλοήθων και κακοήθων όγκων.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι ορισμένοι τύποι ιών θηλωμάτων μεταδίδονται μέσω επαφής στο νοικοκυριό, ενώ άλλοι μεταδίδονται σεξουαλικά.
Τύποι κονδυλωμάτων: κοινή, πελματιαία και άλλα, θεραπεία
Ένας αρκετά μεγάλος αριθμός ποικιλιών ιών θηλώματος και άλλες αιτίες εμφάνισης κονδυλωμάτων προκαλούν διαφορετικό εντοπισμό σχηματισμών και τα διαφορετικά χαρακτηριστικά τους. Υπάρχουν, λοιπόν:
- Κοινά κονδυλώματα, που ονομάζονται επίσης χυδαία κονδυλώματα.
Είναι πιο συχνά εντοπισμένες στο δέρμα των χεριών. Αυτές οι αυξήσεις μπορούν να κυμαίνονται σε χρώμα από σάρκα έως καφέ.
- Πελματιαία κονδυλώματα.
Τέτοιοι σχηματισμοί αναπτύσσονται βαθιά στους ιστούς, προκαλώντας επώδυνες αισθήσεις και συνοδεύονται από θρόμβωση των τριχοειδών αγγείων, που αιμορραγούν ακόμη και με την παραμικρή βλάβη. Οι ακροχορδώνες απαιτούν θεραπεία από γιατρό, χωρίς να τα κόβουν μόνα τους ή σε σαλόνι νυχιών
- Επίπεδα κονδυλώματα.
Ο εντοπισμός τους, κατά κανόνα, παρατηρείται στο δέρμα του λαιμού, του προσώπου, του στήθους, των γόνατων και στο αντιβράχιο.
- Ανδρογενή κονδυλώματα, πιο γνωστά ως κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων
Τέτοιοι σχηματισμοί επηρεάζουν το δέρμα και τους βλεννογόνους των εξωτερικών γεννητικών οργάνων, καθώς και την περινιακή περιοχή. Ο εντοπισμός τους είναι δυνατός στην είσοδο της ουρήθρας με επακόλουθη εγγύς εξάπλωση.
- Περιανιακά κονδυλώματα.
Τέτοιοι σχηματισμοί εντοπίζονται συχνότερα στον πρωκτό και στον κόλπο, καθώς και στους γειτονικούς ιστούς των εξωτερικών γεννητικών οργάνων στις γυναίκες. Στους άνδρες, τα περιπρωκτικά κονδυλώματα εντοπίζονται στον πρωκτό.
- Λαρυγγική θηλωμάτωση.
Αυτή η εκδήλωση του ιού εμφανίζεται κυρίως στην παιδική ηλικία. Οι μάζες μπορεί να είναι πολλαπλές, κάτι που αποτελεί ιδιαίτερο κίνδυνο για τη ζωή, προκαλώντας απόφραξη της αναπνευστικής οδού.
Αναγεννητικά κονδυλώματα
Τα αναγεννητικά κονδυλώματα είναι καλοήθη νεοπλάσματα που εντοπίζονται στο δέρμα και στους βλεννογόνους των εξωτερικών γεννητικών οργάνων, καθώς και στην περινιακή περιοχή. Όλα τα αναγεννητικά κονδυλώματα χωρίζονται συνήθως σε:
- Τυπικά κονδυλώματα.
Τέτοια κονδυλώματα εντοπίζονται, κατά κανόνα, στην είσοδο του κόλπου, στον πρωκτό, και επίσης στο εσωτερικό στρώμα της ακροποσθίας. Στο σχήμα τους, τέτοια νεοπλάσματα μπορεί να μοιάζουν με κουνουπίδι.
- Βιβλιοειδή κονδυλώματα.
Η επιφάνεια τέτοιων νεοπλασμάτων είναι λεία και δεν περιέχει κερατινοποιημένα στρώματα.
- Υπερκερατωτικά κονδυλώματα.
Σε αντίθεση με προηγούμενα κονδυλώματα, η επιφάνεια τέτοιων αναγεννητικών σχηματισμών καλύπτεται με κερατινοποιημένα σωματίδια ιστού. Ως επί το πλείστον, τα υπερκερατωτικά κονδυλώματα εντοπίζονται στο εξωτερικό φύλλο της ακροποσθίας, στο σώμα του πέους και στο όσχεο στους άνδρες, καθώς και στα μεγάλα χείλη στις γυναίκες.
- Επίπεδα κονδυλώματα.
Οι σχηματισμοί αντιπροσωπεύονται από κηλίδες που προεξέχουν ελαφρώς πάνω από την επιφάνεια του δέρματος. Είναι πρακτικά αόρατα και δεν εντοπίζονται πάντα αμέσως από ένα άτομο.
Γιγαντιαία κονδυλώματα Buschke - Levenshtein
Τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων τύπου καρκινώματος εμφανίζονται όταν ο ιός HPV 16 εισέρχεται στο σώμα. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα ορισμένων μελετών, οι ιοί HPV των τύπων 1, 6, 11, 18, 31, 33, που μεταδίδονται τόσο μέσω επαφής όσο και σεξουαλικά, μπορούν επίσης να στην εμφάνιση τέτοιων κονδυλωμάτων. Το δεύτερο όνομα μιας τέτοιας εκπαίδευσης είναι το γιγαντιαίο κονδύλωμα Bushke-Levenshtein. Οι κύριες διαφορές του είναι:
- ταχέως προοδευτική αύξηση του μεγέθους.
- τη δυνατότητα επανεκπαίδευσης μετά τη θεραπεία ·
- καταστροφή κοντινών ιστών
- υψηλή πιθανότητα κακοήθειας με την επακόλουθη ανάπτυξη καρκίνου του δέρματος πλακωδών κυττάρων.
Οι νέοι και οι ηλικιωμένοι είναι πιο ευαίσθητοι σε αυτόν τον τύπο νεοπλάσματος. Στο ανδρικό σώμα, ο ιός εκδηλώνεται με την εμφάνιση κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων στους ιστούς του πέους και της ακροποσθίας. Μερικές φορές το κονδύλωμα Buschke-Levenshtein μπορεί να εντοπιστεί στο στέλεχος του κορμού του πέους. Στο γυναικείο σώμα, οι σχηματισμοί εντοπίζονται συνήθως στις περιοχές του περιανικού, του ορθού και της βουβωνικής χώρας. Δεν αποκλείεται η εμφάνισή τους στο πρόσωπο, στοματικό βλεννογόνο, καθώς και σε άλλες περιοχές του δέρματος και των βλεννογόνων.
Κοινή κονδυλώματα στα δάχτυλα και σε άλλα μέρη του σώματος
Οι πιο συχνές καλοήθεις βλάβες του δέρματος είναι οι χυδαίοι κονδυλωμάτων, που ονομάζονται επίσης κοινές κονδυλωμάτων. Στην εμφάνιση, τέτοιοι σχηματισμοί είναι σκληροί και ξηροί τόνοι στο δέρμα. Η επιφάνειά τους είναι άνιση. Τα μεγέθη διαφέρουν σε λίγα χιλιοστά. Τις περισσότερες φορές, τέτοια κονδυλώματα εντοπίζονται στα δάχτυλα και τα χέρια, καθώς και στο πρόσωπο. Το χρώμα των νεοπλασμάτων είναι συνήθως γκριζωπό, κίτρινο-καφέ ή σάρκα.
Palmar-πελματιαία κονδυλώματα στα χέρια και τα πόδια
Οι κονδυλωμάτων μπορούν εύκολα να εμφανιστούν τόσο στις παλάμες όσο και στα πέλματα των ποδιών. Έρχονται σε διάφορα σχήματα και χρώματα, από ανοιχτό κίτρινο έως σκούρο καφέ. Αυτοί οι επιθηλιακοί σχηματισμοί είναι συνηθισμένοι στον πληθυσμό. Μπορούν να είναι επιφανειακά και να μοιάζουν με μωσαϊκό ή βαθιά (υπερκερατωτικά).
Η θεραπεία των πελματιαίων και των πελματιαίων κονδυλωμάτων είναι πολύπλοκη. Ένας δερματολόγος, κατά τη διάρκεια μιας εμπεριστατωμένης διάγνωσης, πρέπει απαραιτήτως να αποκλείσει τις λειχήνες και τη φυματίωση.
Επίπεδα κονδυλώματα στο πρόσωπο
Μια επίπεδη μυρμηγκιά είναι σχεδόν πάντα μικρή και έχει λεία (σπάνια φολιδωτή) επιφάνεια. Το χρώμα του δεν μπορεί ουσιαστικά να διαφέρει σε τίποτα από το χρώμα του δέρματος, επομένως οι άνθρωποι συχνά ζουν με τέτοιους σχηματισμούς και δεν το παρατηρούν καν. Συνήθως, τέτοιοι επιθηλιακοί επίπεδες σχηματισμοί εμφανίζονται στο δέρμα σε ολόκληρες ομάδες.
Ο ειδικός θα είναι σε θέση να εντοπίσει και να εντοπίσει με ακρίβεια τα επίπεδα κονδυλώματα στο πρόσωπο ή, για παράδειγμα, στο πίσω μέρος των χεριών ήδη στο πρώτο ραντεβού. Μια οπτική εξέταση αρκεί για έναν ικανό ιατρό να καταλάβει τι ασχολείται. Εάν ο δερματολόγος έχει αμφιβολίες σχετικά με την υποθετική διάγνωση, τότε μπορεί να εκχωρηθούν πρόσθετα διαγνωστικά, συμπεριλαμβανομένων εργαστηριακών εξετάσεων.
Διάγνωση λοίμωξης από ιό ανθρώπινου θηλώματος
Οι κλινικές εκδηλώσεις ενός κονδυλώματος εξαρτώνται κυρίως από τον τόπο όπου σχηματίστηκε. Κάθε μεμονωμένος τύπος επιθηλιακού όγκου που περιγράφεται παραπάνω έχει τα δικά του ξεχωριστά χαρακτηριστικά.
- Ένας κοινός κονδυλώνας χαρακτηρίζεται από έντονη υπερκεράτωση (υψηλό ποσοστό κυτταρικής διαίρεσης της κεράτινης στιβάδας και απολέπιση).
Μπορεί να μοιάζει με ένα οζίδιο ή θόλους σε σχήμα θόλου. Τέτοια κονδυλώματα εμφανίζονται κυρίως σε εκείνα τα σημεία όπου ο κίνδυνος τραυματισμού των ιστών είναι αυξημένος, δηλαδή στο δέρμα των χεριών, των ποδιών, των αγκώνων.
- Τα επίπεδα κονδυλώματα έχουν μια επίπεδη κορυφή, έχουν μικρό όγκο και δεν υπερβαίνουν τα 3-4 mm σε διάμετρο.
Εάν ένα κονδυλώματος απεικονίζεται στην περιοχή των πτυχών του δέρματος, τότε η αρχική διάγνωσή του μπορεί να είναι δύσκολη, επειδή τέτοιοι βλατίδες ή αναπτύξεις μπορούν να εκδηλωθούν ως επίπεδες ή συνηθισμένες κονδυλωμάτων.
- Οι κονδυλωμάτων στα πέλματα των ποδιών μπορούν να συνοδεύονται από σύμπτωμα πόνου, επειδή αυτές οι περιοχές του σώματος υπόκεινται συνεχώς σε τραύμα. Το κέντρο ενός τέτοιου επιθηλιακού όγκου μπορεί να είναι ελαφρώς καταθλιπτικό.
Επίσης, δεν είναι ασυνήθιστο για πολλά κονδυλώματα στη σόλα να συγχωνεύονται σε μια ενιαία δομή, σχηματίζοντας ένα συγκεκριμένο μοτίβο με τη μορφή μωσαϊκού.
- Όσον αφορά τα νηματώδη κονδυλώματα, ένα τέτοιο πρόβλημα μπορεί να εμφανιστεί στο δέρμα του προσώπου.
Αναπτύσσονται γρήγορα, επομένως, όταν εντοπίζονται, προσπαθούν να απομακρυνθούν ως καλλυντικά ελαττώματα
- Επίσης, κονδυλώματα μπορούν να διαγνωστούν στη στοματική κοιλότητα, όπου οι σχηματισμοί αντιπροσωπεύονται συχνότερα από λευκά ή ροζ μικρά οζίδια.
Ένα τέτοιο πρόβλημα βρίσκεται σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις, κατά κανόνα, στο ραντεβού ενός οδοντιάτρου ή κατά τη διάρκεια μιας ρουτίνας εξέτασης του σώματος.
Κονδυλώματα: θεραπεία
Οι επιθηλιακοί όγκοι με τη μορφή κονδυλωμάτων αντιμετωπίζονται μόνο υπό την αυστηρή επίβλεψη του θεράποντος ιατρού. Η θεραπεία δεν μπορεί να είναι γενική, επειδή κάθε μεμονωμένη περίπτωση εμφάνισης και ανάπτυξης της νόσου είναι ατομική. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν συνιστάται η χρήση αμφίβολων φαρμάκων μετά από συμβουλές φίλων, διαφημίσεων ή φαρμακοποιού σε φαρμακείο.
Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχει ειδική θεραπεία για τον ιό του ανθρώπινου θηλώματος. Εξαιτίας αυτού, η θεραπεία των κονδυλωμάτων αποσκοπεί στην εξάλειψη των συμπτωμάτων μιας ιογενούς βλάβης.
Εάν ένας ασθενής διαγνωστεί με κονδύλωμα, τότε αυτός ο τύπος εκπαίδευσης χρειάζεται απαραίτητα μια καλά επιλεγμένη θεραπεία, επειδή υπάρχει κίνδυνος κακοήθους εκφυλισμού.
Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι για τη θεραπεία των κονδυλωμάτων, καθεμία από τις οποίες έχει τα δικά της χαρακτηριστικά. Η αποτελεσματικότητα όλων των θεραπευτικών μεθόδων είναι περίπου 70%.
Θεραπεία για κονδυλώματα: εξωτερική θεραπεία
Η θεραπεία για κονδυλώματα αποσκοπεί κυρίως στην απομάκρυνσή τους. Μπορεί να γίνει με φυσική παρέμβαση ή φαρμακευτική αγωγή.
Με εξωτερικές μεθόδους, τα κονδυλώματα αντιμετωπίζονται σε ένα συγκρότημα. Ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει φάρμακα καυτηριασμού και κερατολυτικά φάρμακα. Μπορεί να είναι διάλυμα νιτρικού αργύρου 10%, διάλυμα γαλακτικού οξέος 50%.
Ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει αντιιικά φάρμακα για κονδυλώματα.
Τα κυτταροτοξικά φάρμακα, όπως η κρέμα φθοροουρακίλης, είναι επίσης επίκαιρα. Συνταγογραφείται για τη θεραπεία κονδυλωμάτων και όλων των ειδών σοβά με σαλικυλικό οξύ (40%).
Η φυσική καταστροφή των κονδυλωμάτων μπορεί να επιτευχθεί μέσω υγρού αζώτου και ηλεκτροπηξίας. Η χημική καταστροφή ιστών μπορεί να πραγματοποιηθεί χρησιμοποιώντας σαλικυλικό ή τριχλωροοξικό οξύ, διάλυμα αργύρου νατρίου, υδροξείδιο νατρίου.
Χρησιμοποιείται επίσης ανοσοθεραπεία. Μετά την αφαίρεση του κονδυλώματος, ο γιατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
Απαγορεύεται η αφαίρεση κονδυλωμάτων στο σπίτι
Η παραδοσιακή ιατρική, σύμφωνα με τους περισσότερους, μπορεί να θεραπεύσει με ασφάλεια πολλές ασθένειες. Αλλά αυτή η γνώμη είναι εσφαλμένη, διότι τα αφέψημα, οι εγχύσεις και κάθε είδους κομπρέσες από αιθέρια έλαια και βότανα μπορούν να διαδραματίσουν μόνο βοηθητικό ρόλο και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να χρησιμοποιηθούν ως ο κύριος τύπος θεραπείας.
Σε συνδυασμό με φαρμακευτικές επιδράσεις, ο ειδικός που παρακολουθεί μπορεί να συνταγογραφήσει συνταγές για εναλλακτική ιατρική με celandine, φρούτα σορβιάς, αψιθιά, κρεμμύδια, λιναρόσπορο, γαλακτοκομικά.
Δεν γίνεται αφαίρεση κονδυλωμάτων στο σπίτι. Η εκπαίδευση δεν μπορεί να διακοπεί με αιχμηρά αντικείμενα, να τρυπηθούν και να καυτηριαστούν. Μόνο ένας ικανός γιατρός, μετά τη διάγνωση της κατάστασης του ασθενούς, μπορεί να συνταγογραφήσει επαρκή και ασφαλή θεραπεία. Να είστε προσεκτικοί και να μην κάνετε αυτοθεραπεία βιαστικά.
Αφαίρεση κονδυλωμάτων λέιζερ και άλλες μέθοδοι
Η σύγχρονη ιατρική χρησιμοποιεί πολλές χειρουργικές τεχνικές για την απομάκρυνση των κονδυλωμάτων.
- Η ηλεκτροπηξία είναι μια από τις πιο αποδεδειγμένες μεθόδους για την αφαίρεση διαφόρων κονδυλωμάτων.
Ο χειρισμός πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία χρησιμοποιώντας έναν πηκτικό. Το ρεύμα υψηλής συχνότητας που παρέχεται στον ατσάλινο βρόχο συμβάλλει στη λεπτή κοπή της επιθηλιακής μάζας και στην αποφυγή αιμορραγίας κατά τη διάρκεια και μετά την επέμβαση.
- Χειρουργική εκτομή συνταγογραφείται για εκτεταμένες δερματικές βλάβες.
Ο χειρισμός πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία, ακολουθούμενη από την επιβολή καλλυντικών ραμμάτων, τα οποία αφαιρούνται μετά από περίπου 1 εβδομάδα. Μπορεί να παραμείνει μια μικρή ουλή.
- Η αφαίρεση των κονδυλωμάτων με λέιζερ είναι η νεότερη μέθοδος θεραπείας.
Το αποτέλεσμα αυτού του χειρισμού μπορεί να παρουσιαστεί με τη μορφή εξάτμισης ή πήξης των κυττάρων του δέρματος. Η αφαίρεση των κονδυλωμάτων με λέιζερ είναι γρήγορη και απολύτως ανώδυνη, επειδή η διαδικασία γίνεται με τοπική αναισθησία. Μετά την αφαίρεση του κονδυλώματος, μπορεί να παραμείνει μια μικρή κατάθλιψη, η οποία θα εξαφανιστεί μετά από 12-20 ημέρες.
Η αφαίρεση λέιζερ προσφέρεται τώρα από πολλά ιατρικά κέντρα και κλινικές.
- Οι κονδυλωμάτων αφαιρούνται επίσης χρησιμοποιώντας χαμηλές θερμοκρασίες.
Η βαθιά κατάψυξη των ιστών οδηγεί στο θάνατό τους. Με αυτόν τον τρόπο πραγματοποιείται η κρυοαποδόμηση υγρού αζώτου.
Τέτοια αφαίρεση κονδυλωμάτων πραγματοποιείται χρησιμοποιώντας κρυοεφαρμογή ή ραβδί εφαρμογής με βαμβάκι. Σε κάθε περίπτωση, η διαδικασία είναι αποτελεσματική και διαρκεί λίγα λεπτά.
Ο εφαρμοστής εφαρμόζεται στο κονδυλώματος (κάθετα) και πιέζεται ελαφρά πάνω του. Ο χρόνος που απαιτείται για την κατάψυξη ενός επιθηλιακού όγκου εξαρτάται κυρίως από το μέγεθός του. Συνήθως χρειάζονται 7 έως 35 δευτερόλεπτα για να παγώσει.
Είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι οποιαδήποτε αφαίρεση κονδυλωμάτων δεν αποτελεί εγγύηση ότι το πρόβλημα δεν θα επανεμφανιστεί. Η πιθανότητα ανασυγκρότησης εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένου του ανοσοποιητικού συστήματος του ασθενούς. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, μια υποτροπή της νόσου εμφανίζεται μετά από 3-4 μήνες σε περισσότερο από το 20% των ασθενών. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πολλοί γιατροί, μαζί με τη χειρουργική αφαίρεση των κονδυλωμάτων, συνταγογραφούν γενική θεραπεία κατά της υποτροπής.
Πρόληψη των κονδυλωμάτων
Προκειμένου να προστατευτείτε τουλάχιστον από μια ιογενή λοίμωξη και να μειώσετε τους κινδύνους των κονδυλωμάτων στο σώμα, οι γιατροί συμβουλεύουν πρώτα απ 'όλα να ακολουθήσουν έναν υγιή τρόπο ζωής. Είναι απαραίτητο να διατηρείται διαρκώς με ικανοποιητικό τρόπο το ανοσοποιητικό σύστημα, το οποίο χάνει τις προστατευτικές του λειτουργίες λόγω συνεχούς νευρικής πίεσης, έλλειψης ύπνου, υποσιτισμού και ακόμη και έλλειψης βιταμινών.
Οι γιατροί προτείνουν:
- Αρνηθείτε το περιστασιακό σεξ. Συνιστάται να έχετε έναν μόνιμο και υγιή σύντροφο.
- Τηρείτε τους κανόνες προσωπικής υγιεινής. Δεν πρέπει να χρησιμοποιείτε την πετσέτα κάποιου άλλου, να πηγαίνετε σε δημόσιο μπάνιο χωρίς να αλλάξετε παπούτσια.
- Αντιμετωπίστε σωστά τις βλάβες στο δέρμα.
Είναι επίσης σημαντικό να τρώτε σωστά, να έχετε ενεργό τρόπο ζωής, να απαλλαγείτε από κακές συνήθειες, να κοιμάστε αρκετά, να είστε λιγότερο νευρικοί, επειδή όλοι αυτοί οι παράγοντες επηρεάζουν αρνητικά το ανοσοποιητικό σύστημα.